وبسايت مهدوي ثقلين

در خلوت و جلوت بايد براي مسلمانان دعاي جدّي كرد؛ زيرا از جمله‌ي :

يمْلأ الأرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلاً، بَعْدَ ما مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً

زمين را پر از عدل و داد مي‌كند، بعد از آنكه زمين پر از ظلم و جور گردد»[۱] 

مي‌رساند كه همه ـ به‌جز اندكي ـ منحرف مي‌شوند و آن‌گاه حضرت براي هدايت مردم ظهور مي‌كند.

عبارت «بَعْدَ ما مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً» تهديد عجيبي است؛ زيرا مي‌رساند كه در آن زمان، در روي زمين يك وجب هم عدل حاكم نيست. ظلم حاكم است، به‌طوري‌كه همه‌ي مِلل حتي كفار هم مي‌دانند كه به ظلم گرفتارند، وگرنه اهل كفر، هر كدام ـ به هر مرام و ديني باشند ـ خود را به حق و مستقيم مي‌دانند.

البته نبايد از ثبات قدم در دين مأيوس باشيم، و نبايد از دعا دست برداريم، بلكه اگر توانستيم ديگران را هم به ثبات و استقامت با خود موافق كنيم، و اگر نتوانستيم، تنها خويشتن را در مقام خود تثبيت كنيم و با ظلم هم‌پيمان نشويم و با ظالمان معاونت نكنيم.