اين ذكر از اذكاري است كه داراي مضامين بالايي است همان طور كه مي دانيد قرار بود حضرت يونس عليه السلام بواسطه ترك اولي كه كردند تا قيامت يا وقت معلوم در دل ماهي بمانند، اما چون اين ذكر بهشون تعليم شد و ايشان بر اين ذكر مداومت نمودند سبب شد كه تقدير ايشان تغيير داده شود و از دل نهنگ آن چنان كه آياتش در قران كريم موجود است بيرون آورده شود.
خداوند متعال در آيات 87 و 88 سوره انبياء و در ذكر گوشه اي از زندگي حضرت يونس ـ عليه السلام ـ مي فرمايند:
وَ ذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيهِ فَنادي فِي الظُّلُماتِ أَنْ لا إِلهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحانَك إِنِّي كنْتُ مِنَ الظَّالِمينَ. فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّيناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كذلِك نُنْجِي الْمُؤْمِنينَ.
«وذاالنون (يونس)] را (به ياد آور) در آن هنگام كه خشمگين (از ميان قوم خود) رفت و چنين مي پنداشت كه ما بر او تنگ نخواهيم گرفت (امّا موقعي كه در كام نهنگ فرو رفت) در آن ظلمت ها (ي متراكم) صدا زد: (خداوندا!) جز تو معبودي نيست! منزّهي تو! من از ستمكاران بودم! ما دعاي او را به اجابت رسانديم و از آن اندوه نجاتش بخشيديم و اين گونه مؤمنان را نجات مي دهيم».
به اين قسمت آيه 87 سوره انبياء ذكر يونسيه گويند.
لا إِلهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحانَك إِنِّي كنْتُ مِنَ الظَّالِمينَ.
اما علت اينكه نبايد به اين ذكر مداومت كرد اين است كه به غير از اذكار عمومي چون صلوات كه عدد و محدوديتي براي ان ذكر نشده استف بقيه اذكار مانند دارو هستند. و روشن است كه كاربرد هر دارويي متفاوت است و در غير از بيماري مذكور و در حالت سلامتي مصرف آن صحيح نيتس و چه بسا عوارض ديگري داشته باشد. اذكار هم اينگونه هستند و هر ذكري، خاصيت خود را دارد. بنابراين هر ذكري بايد با آگاهي كامل از خواص آن و ترجيحا با مشورت استاد، انجام شود. براي ذكر يونسيه هم آثار زيادي ذكر شده است، اما برخي از عرفا خواندن اين ذكر به عدد معلوم را به مدت يك سال كمترين اثري كه براش گفته اند خارج شدن از عالم ماده براي ذاكر است.
بنابراين هر گونه مداومت بر آن بايد با مشورت استاد و آگاهي كامل از خواص اين ذكر و داشتن ظرفيت باشد. اما در خصوص شرايط ذكر يونسيه همان طور كه در متن ذكر هم هست نتيجه ان رفع هم و غم است و اين شرايط بايد لحاظ شود:
۱. ذكر يونسيه را به هر تعداد مي توان گفت اما تعدادي كه بنا بر توصيه اساتيد تاثير مخصوص دارد حد اقل ۴۰۰ مرتبه است .
۲. گفتن اين ذكر نيازي به اجازه استاد ندارد .
۳. در هر زمان مي توان اين ذكر را گفت اما گفتن ان بعد از نماز شب و يا بعد از نماز صبح تاثير بهتري دارد.
۴. گفتن ان براي همه جايزاست و نيازي به اجازه خاص ندارد .
۵. اين ذكر را بزرگان در حال سجده توصيه كرده اند .
۶. اثر اين ذكر رفع حجاب است و گفتن مرتب ان حجاب را از پيش روي سالك بر مي دارد .
۷. در مورد ذكر يونسيه گفتني است: توجه به مضمون ذكر يونسيه مهم است : ((لا اله الا انت سبحانك اني كنت من الظالمين )) چرا كه بعد از اين ذكر بود كه خداوند فرمود: ((فاستجبنا له و نجيناه من الغم ...)). دو مطلب قابل دقت در اين ذكر هست يكي حسن ظن به خداوند و دوم اعتقاد و اعتراف به بدي ها و نواقص خود انسان . ما بايد با تمام وجود باور كنيم كه خداوند غني , بي نياز, كريم , جواد, مهربان و توانا است . پس از طرف او هيچ مانعي جهت برآوردن حاجات نيازمندان درگاهش وجود ندارد و در مقابل اين ما هستيم كه سراپا نقص و كاستي هستيم و خود را طلب كار خداوند مي دانيم ; در حالي كه طلبي از او نداريم و هر آنچه را هم كه داريم از سر لطف و رحمت او است .
ضمنا ذكر يونسيه ذكري است مجرب و قرآن نيز آن را مايه نجات حضرت يونس و همچنين ساير مومنين از مشكلات معرفي كرده است ((لا اله الا انت , سبحانك اني كنت من الظالمين)).
برخي فرمودند : در سجده, ذكر يونسيه يعني در مداومت آن كه شبانه روزي ترك نشود, هر چه زيادتر توانست اثرش زيادتر, اقل اقل آن چهارصد مرتبه است خيلي اثرها ديده ام . بنده خود هم تجربه كرده ام چند نفر هم مدعي تجربه اند. يكي هم قرآن كه خوانده مي شود به قصد هديه حضرت ختمي مرتب صلوات ا& عليه و آله خوانده شود.
دانلود